Neden Bozcaada değil de, Geyikli derseniz, böyle tatillerde ada olayına girmeme, gemi sırasında yer almama gibi bir yeminim olduğundan, arkadaşlar da sağolsunlar bana katıldıklarından, Geyikli'ye konuşlandık.
Mevsim Ağustos olunca, 35 sene önce Çanakkale'de beraber çocukluk geçirmiş iki arkadaş da Çanakkale civarında buluşunca akşam yemeklerinin vazgeçilmek yemeği sardalya ızgara oldu haliyle...
Biz çocukken babalarımız da bize sardalya ızgara yaparlardı. Hatta biz o zaman, o kadar da balık sevmez ama mecburen yerdik. Babamlar sardalyaları satın alır, temizlemeden asma yaprağına sarar, öylece ızgarada pişirirlerdi. (Terminolojide bunun bir ismi var ama ben burada söylemek istemiyorum.) Asma yaprağına sarılmasının nedeni, pişerken pullarının ve derisinin yaprağa yapışıp kalmasıydı. Ancak bu uygulamada masa olmaması, yemeğin mümkünse yerde ters çevirilmiş sandık üstünde üzerine gazete yayılarak yenmesi gerekiyordu. En kötü ihtimalle, masada yeniyorsa masaya da gazete yayılabilirdi.
Bunun bir adım ötesi, 18 kiloluk zeytinyağı tenekesinin kesilerek denizden çıkan sardalyanın direkt olarak teneke üzerinde pişirilmesi ama ben ne yazık ki, ne babamın ne de kocamın evinde bunu yiyemedim...
İlk akşam Odunluk iskelesine balıkçıların olduğu bölgeye, bize tavsiye edilen restorana gittik. Hem ızgara hem de una bulanmış kızartılmış sardalya yedik. Özellikle kızlar kızartılmış versiyondan oldukça memnun kaldı.
Ertesi akşam ise şansımızı Dalyanköy'de denemek istedik. Dalyanköy'ün girişinde mavi masalı, kareli masa örtülü, Bozcaada'ya tam karşıdan bakan manzarası ve gün batımı ile dikkatimi çeken restorana geri döndük ancak sardalya yoktu. Tekrar kalkıp Odunluk iskelesine geri döndük. Oradan sardalyamızı satın aldık, ama bu defa yarısını temizlettik, yarısını da temizletmedik.
Balığımızı ben, can dostum ve kızı orijinal Çanakkale versiyonuyla yemek istediğimizden, baylar da bizim için temizletilmemiş olarak satın aldılar.
Restorana geri döndük. Restoran ortamında olduğumuzdan masalarda gazete yayılı değildi. Balıkları dışarıdan getirdiğimizden restoran sahibi bizim balıkların pişirilmesini gece yarısına bıraktı ve bu nedenle 2 çocuk fire verdik (uyuyakaldılar) ama yine de değdi. Geri kalan sağlar (diğer iki kız) bayıla bayıla bu yerel kebabımızın tadını çıkardılar, benim kız bu halinin daha lezzetli olduğunu söyledi. Yanlış anlamayın, yerken tabii ki iç organlar çıkarılıyor, ancak sanırım yıkanmamış olması, balığın deniz suyuyla kalmış olması ona farklı bir tat veriyor.
Sonuç olarak 3 günlüğüne de olsa, arkadaşlarla bir araya geldik, iyi kötü denizimize girdik, sardalyamızı hem de en bakir versiyonuyla yedik, bir de Geyikli'de "Eyvah Eyvah 3"ün çekimleri vardı, kızlar ufaktan figüranlık da yaptılar, insan daha bir tatilde ne ister..
Eylül de geldi, balık yasağı kalktı, ben hepinize bol bol balık yemenizi, hatta tesis yetersizliği yaşanmıyorsa tenekeli ya da tenekesiz orjinal sardalya kebabı yapmanızı ve ne olursa olsun arkadaşlarınıza, dostlarınıza sıkı sıkı sarılıp, sahip çıkmanızı tavsiye ederim.
Haa, eğer elinize çok sardalya geçerse, kış için tuzlu balık da yapabilirsiniz, benden söylemesi..